Б. Бекетова: ЕРТЕГІ ЕМЕС ƏЛЕМІМНІҢ ЕРТЕҢІНЕ АЛАҢМЫН

Абай баба, бəлкім өзің арман еткен əлем бұл,
Жырдан ойып арманыңа аппақ-аппақ тағам гүл.
Сенің жұпар ойларыңнан қуат ап,
Таңдай таза сіміретін ауам бұл.

Кірпіш болып дүниеге келіп еді қаланғым,
Мансапқордың иттеріне шиедей боп таландым.
Ала-құла етіп жатыр пиғылын,
Пенденің астан-кестең соққан желі заманның.

Уақыт - алып көл дейсің ғой,
шайқалады ақылым.
Жаттан ары алыстайды жақыным.
...Дүние-боққа белшесінен батып ап,
Ақылымды жалдап отыр пақырың...

Аузын тырнап қайтем заман, жараңның,
Армантауға сапар шегіп ағардым.
Ой қуамыз, той қуамыз əрқалай,
Көгін таптап Өмір деген алаңның.

Жүгінетін сөз патшасы - бабамның,
Сəуле шашса, жарқырайды қараңғым.
Алып көлде қалтылдаған қайығы,
Жолға шығып жоқ іздеген балаңмын.
...Ертегі емес əлемімнің ертеңіне алаңмын.

Баян Бекетова