К. Исраилқызы: БАБАЛАР РУХЫ СӨНБЕСІН

Өтсе де жылдар, ғасырлар,
Ұмытылмақ емес асылдар.
Ел үшін кешкен азапты,
Бабалық ойда жасын бар.

Алладан елге тіледі,
Абай боп халық тірегі.
Бүгінгі сыйлас ұрпағы,
Дананың ісін біледі.

Елі үшін болған жан құрбан,
Абайдай дана қалдырған.
Құнекеңдей де алыпты,
Рахмет, халқым, шам қылған!

МƏҢГІЛІК МƏУЕЛЕ

Көк байрағым желбірейді əуеде,
Сенің рухың бізбен бірге кемеде.
Ақыл-ойдың дариясы, жан ата,
Ұрпағыңмен сен де бүгін мəуеле.

Əкесі ғана болмап едің балаңның,
Панасы өзің болып едің адамның.
Туысы сен болмап едің арамның,
Досы өзің болып едің адалдың.

Немерең де, шөберең де көбейді,
Қай ұрпағың сені əке демейді.
Тірлігіңде пана болдың қазаққа,
Əлі күнге аруағың жебейді.

Жүрегімді қос қуаныш тербеген,
Мен қуанам, шаттанамын елменен.
Ұрпағыңмен мың жасаған адамзат,
Шөбересі 80 жасқа мен келем.

Халқың сені мәңгі-бақи ұмытпас,
Асыл сөзің әр көкіректе құлпытас.
Данышпаным, ұлы бабам сөзі деп,
Əр ойыңды, əр жырыңды ұмытпас.

Күлзипа Исраилқызы
Абай шөбересі.