АДАМ - БІР БОҚ КӨТЕРГЕН БОҚТЫҢ ҚАБЫ

 

 

Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы,
Боқтан сасық боласың өлсең тағы. 
Мені мен сен тең бе деп мақтанасың, 
Білімсіздік белгісі — ол баяғы.

Кеше бала ең, келдің ғой талай жасқа,
Көз жетті бір қалыпта тұра алмасқа. 
Адамды сүй, алланың хикметін сез,
Не қызық бар өмірде онан басқа?!
1901-ші жыл