Қазақ-тәжік халықтарының арасындағы достық қарым-қатынастың тамыры тым тереңде жатыр. Оған екі елге ортақ мәдени жәдігерлер мен ауыз әдебиеті үлгілері дәлел бола алады. Тәжік-қазақ достық қоғамының төрағасы, профессор Абдусаттор (Абсаттор) Нұралиев елу екі жыл бойы қазақ-тәжік халықтарының арасындағы достық қарым-қатынас пен әдеби байланысты зерттеп, әсіресе ұлы Абай мен Шығыс әдебиетінің арақатынасына ерекше ден қойып зерттеп жүрген жалғыз ғалым еді. Биыл 21 наурызда дүниеден өтті.
Ғалымның көзі тірісінде жазылған бұл мақалаға негізінен оның Абай жайындағы зерттеулері арқау болады.
А.Нұралиев 1998 жылы Душанбеде «Абай және Абайдан кейінгі қазақ ақындарының парсы-тәжік әдебиетімен байланысы» тақырыбында докторлық диссертация қорғады. Кейінгі ғылыми-зерттеу еңбектерінде де Абай тақырыбына айрықша мән беріп келді. 1995 жылы «Атамұра» баспасынан жарық көрген ұлы ақынның өмірі мен шығармашылығына арналған «Абай» энциклопедиясына арнап жиырмадан астам ғылыми мақала жазды. Бұл мақалаларда Абай Құнанбаев шығармалары тәжік әдебиетінде 1950 жылдардың басынан мәлім бола бастағаны; Абай жайындағы алғашқы мәліметтердің бірі Тәжікстанда шығып тұратын «Хакикати Ленинабад» («Ленинабад ақиқаты») газетінің 1950 жылғы 11 тамыздағы санында ақынның туғанына 105 жылдығына байланысты жарияланғаны; А.Мирпочаевтың «Ұлы орыс мәдениетінің досы» деп аталатын мақаласында Абайдың өмірі мен шығармалары жайында қысқаша мағлұмат берілгені; ұлы ақынның парсы-тәжік әдебиетін жетік білгендігі баян етіледі.
1954 жылы «Ленинабадская правда» газетінде ұлы ақынның қайтыс болғанына 50 жыл толуына орай С.Атаджановтың «Қазақ халқының ұлы ағартушы ақыны» атты мақаласы жарияланыпты. Онда да Абай өмірі, шығармашылығы әңгіме болады. Абай аудармалары сөз етіледі. Республикалық әдеби «Шарқи сурх» («Қызыл шығыс») журналы сол жылы ақынның «Жастықтың оты қайдасың?..», «Жүрегім менің қырық жамау...» (аударған Бобо Хожи), «Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін...», «Өлең сөздің патшасы, сөз сарасы...» (аударған Ғаффор Мирзо), «Балалық өтті, білдің бе?..», «Қалың елім, қазағым, қайран жұртым» (аударған А.Шарифи) өлеңдерін тәжік тілінде тұңғыш рет жариялайды. Абай өлеңдері Өзбекстанда тәжік тілінде шығатын республикалық «Узбекистони сурх» («Қызыл Өзбекстан») газеті беттерінде де көріне бастайды. Тәжіктің белгілі ақын-жазушылары М.Тұрсынзаде, Д.Икроми, М.Қанаот, Ю.Акебиров, Г.Сафриева, А.Сейфуллоев Тәжікстанда өткен қазақ-тәжік әдебиеті мен мәдениеті күндерінде (1963, 1969) жарияланған мақалаларында Абайды қазақ әдебиетінің классигі деп таниды. Тәжік әдебиетші ғалымдарының зерттеу еңбектерінде, монографияларында, мақалаларында Абай жөнінде соны пікірлер айтылады [Абай. Энциклопедия. -Алматы: «Атамұра», 19951, 541 б.].
Ғалым-ұстаз А.Нұралиевтің 1994 жылы «Орталық Азия халықтары әдебиеті», 1995 жылы «Абай және тәжік әдебиеті», 2001 жылы «XIX және XX ғасырлардағы қазақ-тәжік мәдени және әдеби байланыстары» атты еңбектері компоративистика мәселелеріне арналған. Оның 2011 жылы жарық көрген «Қазақ-тәжік әдеби байланысы» кітабында қазақ-тәжік әдеби байланыстарының өзекті мәселелері, түрік-парсы әдебиеттерінің дамуындағы рухани алыс-берістің рөлі ғылыми тұрғыдан жүйелі талданады. Сондай-ақ қазақ әдебиетін зерттеуде парсы-тәжік әдебиетіндегі тарихи деректердің құндылығы, парсы-түрік әдебиеттерінің өзара ықпалы жайында құнды пікірлер айтылады.
«Тәжік фольклорын зерттеушілер Көрғұлы жайындағы аңыз түркі халықтарының творчествосынан дамыған шығарма деп санайды», – деп жазады автор осы монографиясында. – Ал оның тәжік тіліндегі нұсқасы Орталық Азия халықтарының достығы мен өзара шығармашылық байланыстарының нәтижесі болып саналады.
XIX ғасырдың орта шенінде пайда болған Көрғұлы қиссасының қазақша нұсқасы қазақ халқының төл туындысына жақын келеді. Олай дейтініміз Шоқан Уәлиханов пен Ыбырай Алтынсарин заманында Көрғұлы қазақтар арасында кең тараған болатын. Шоқан Уәлиханов ол қиссаның кейбір үзінділерін өз қолымен жазса, Ыбырай Алтынсарин өз өлеңдерінде Көрғұлының ұлы Әуезге жазған нақыл сөздерін пайдаланған еді».
Автор енді бірде атақты «Шахнама» сюжеттері қазақ ауыз әдебиетінде ғана емес, жазба әдебиетінде де кең тарағанын, әсіресе, Абай Құнанбаев, Ыбырай Алтынсарин шығармаларында «Шахнаманың» негізгі кейіпкерлері – Жәмшид, Ескендір, Анушерван, Рүстем, Бахрам және т.б. есімдері ерекше бір құрметпен аталатынын айтады.
Тәжік энциклопедиясына А.Нұралиевтің қазақ әдебиеті жайында жүзден астам мақаласы енген. Мұның сыртында, А.Құнанбаев, М.Әуезов, С.Мұқанов, Ж.Жабаев, Т.Ізтілеуов, Р.Бердібаев, Ә.Жәмішевтердің өмірі мен шығармашылығы туралы жиырмадан астам мақаласы, қазақ-тәжік әдебиетінің арақатынасына арналған отыздан астам теле-радиолық бағдарламасы бар.
Белгілі ғалым кейінгі жылдары Ахмет Ясауидің, Мұхаммед Хайдар Дулатидің еңбектерін, Тәжікстан қазақтарының тарихы мен мәдениетін тереңірек зерттей бастады. 2011 жылдан бері Тәжікстан-Қазақстан достық қоғамына төрағалық еткен ғалым-қайраткер Қорғантөбе қаласындағы бір көшенің Қазақтар көшесі деп аталуына мұрындық болды.
Тәжік әдебиетінің негізін салушы Садриддин Айни есімі қазақ оқырмандарына да жақсы таныс. Айни мен Абай шығармалары бір-бірімен үндес. Абай да, Айни де әрі ақын, әрі сазгер, қарасөзге де жүйрік.
Кезінде М.Әуезов С.Айнидің А.Тоқмағамбетов пен Қ.Мұхамеджанов аударған «Құлдар», «Бұхара» романдарына жақсы баға берген. 2010 жылы А.Нұралиев «Абай және Айни» деп аталатын конференция ұйымдастырып, осы тақырыпта ғылыми баяндама жасады.
Абайдың өмірі мен шығармашылығын ыждағатты зерттеп жүрген ғалым «Тәжік әдебиеті мен өнері» деп аталатын үш томдық энциклопедияның бірінші кітабына Абай туралы мақала жазды.
2010 жылы Абайдың «Қара сөздері – ғақлияны» жазушы Фатхулла Азизовпен бірлесіп қазақ тілінен тікелей тәжік тіліне аударып, алғысөз жазды. Кітап Қазақстанның Тәжікстандағы елшілігінің демеушілігімен 1 000 дана басылып шықты.
Ғалымның 2011 жылы Душанбеде жарық көрген «Тәжік-қазақ әдеби байланыстары» атты 465 беттен тұратын монографиялық еңбегінде қазақтың Абайдан кейінгі кітаби ақындарының Шығыс тақырыбына арналған шығармалары туралы әңгіме қозғалады. Онда Ш.Құдайбердиевтің тәжік-парсы ақындары Сағди, Хафиз шығармаларынан аудармалары, Шәді ақын дастандарының тәжік-парсы классикалық әдебиетімен тікелей байланысы, Садриддин Айнимен Бұхара медресесінде бірге оқыған Тұрмағамбет Ізтілеуовтің Фирдауси «Шахнамасының» «Рүстем-Дастан» туралы үлкен бөлімін тәжік тілінен қазақ тіліне аударуы, Жүсіпбек Шайхысламұлының тағы басқа қазақ ақын-жазушылары шығармалары терең зерттеліп, құнды пікірлер айтылған. Еңбектің «М.Әуезов және тәжік әдебиеті» деп аталатын арнайы тарауында «Абай» романының тәжік тіліне аударылуы (1955), тәжік жазушылары мен ғалымдарының мақалаларында Абайдың өмірі мен шығармашылығы терең зерттелген. М.Әуезовтің еңбектері туралы ғылыми пікірлер айтылған. Қорыта айтқанда, Абайдың өмірі мен ақындық қарымын тәжік оқырмандарына бұрынғыдан да тереңірек ұғындырған 1955 жылы баспа көрген «Абай» романының аудармасы екенін ғылыми негізде дәйекті пікірлермен дәлелдеген. А.Нұралиевтің түркітану мәселелеріне арналған зерттеу мақалалары мен Түркістанда, Көкшетау мен Нұр-Сұлтан қалаларында ұйымдастырылған халықаралық симпозиум, конференцияларда жасаған баяндамаларында да қазақ-тәжік және парсы әдебиеті мен мәдениеті жайында әңгіме қозғалады.
Қазақ-тәжік мәдени, әдеби байланысын, Абай Құнанбайұлы, Ыбырай Алтынсарин мұраларын зерттеп, оны орыс, өзбек, тәжік тағы да басқа шетелдерге таныстырып насихаттап жүрген Абдусаттор Нұралиев еңбегі елеусіз қалмауы тиіс. Елімізді, Абайды ардақтаған ағайын бізге де құрметті. Ғалымның «Абай және тәжік әдебиеті», «Таджико-казахские культурно-литературные связи XIX и XX в.в.» және т.б. кітаптары қазақ тілінде жарық көрмеген.
Биыл Абайдың 175 жылдық мерейтойы. Осыған орай А.Нұралиевтің Абай өмірі мен шығармашылығы жайында жазған еңбектерін қазақ тілінде кітап етіп бастырып шығарсақ, ұтпасақ ұтылмасымыз анық.
Серікбай Оспанұлы,ақын,
Ө.Сұлтанғазин атындағы Қостанай мемлекеттік
педагогикалық университетінің профессоры